«Έχουμε νερό» ήταν η πανηγυρική ανακοίνωση των επιστημόνων της NASA, αφού ολοκληρώθηκαν οι αναλύσεις σε δείγμα πάγου που είχε εντοπίσει το ρόμποτ Phoenix στον Αρη τον Ιούνιο.
Ο Γουίλιαμ Μπόιντον, υπεύθυνος του οργάνου ανάλυσης TEGA, δήλωσε: «Είχαμε αποδείξεις για τον πάγο από πριν, από τις παρατηρήσεις της 'Οδύσσειας' και από τα ψήγματα που εξέτασε το Phoenix τον περασμένο μήνα, όμως είναι η πρώτη φορά που αγγίξαμε και γευτήκαμε αρειανό νερό».
Σύμφωνα με τον Μπόιντον, ο ρομποτικός βραχίονας του Phoenix μετέφερε, την Τετάρτη, ένα δείγμα εδάφους στο θερμικό αναλυτή αερίων και από τις αναλύσεις προέκυψε οριστικά το συμπέρασμα πως υπάρχει νερό στον Κόκκινο Πλανήτη.
Παράλληλα, ανακοινώθηκε ότι η αποστολή του Phoenix στον Αρη θα παραταθεί τουλάχιστον μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου.
Νέος στόχος, μετά τον εντοπισμό νερού, η έρευνα για το κατά πόσο ο Κόκκινος Πλανήτης θα μπορούσε να έχει φιλοξενήσει ποτέ ζωή.
Η αποστολή «είναι ιδιαίτερα καρποφόρα και ο Αρης αποδεικνύεται πολύ ενδιαφέρων, το όχημα λειτουργεί τέλεια και έχει αρκετή ενέργεια για να συνεχίσει μέχρι και μετά το τέλος του καλοκαιριού», εξήγησε ο Μάικλ Μάγιερ, επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος εξερεύνησης του Κόκκινου Πλανήτη στην αμερικανική διαστημική υπηρεσία.
Ο «Φοίνικας» προσγειώθηκε στον Αρη στις 25 Μαΐου, σε μια ανεξερεύνητη μέχρι τώρα περιοχή, αναζητώντας νερό και οργανικά στοιχεία ώστε να διαπιστωθεί εάν είναι δυνατόν να υπάρξει ζωή στον πλανήτη.
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=924003&lngDtrID=252
Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008
Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων «προέβλεπε τις εκλείψεις»
Ο διάσημος μηχανισμός των Αντικυθήρων, η συσκευή αστρονομικών υπολογισμών των αρχαίων Ελλήνων που χρονολογείται στον 2ο αιώνα πΧ, επέτρεπε στους Έλληνες να προβλέπουν τις εκλείψεις με μεγάλη ακρίβεια, δείχνει μελέτη
που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.
Οι εκλείψεις οι οποίες επαναλαμβάνονται σύμφωνα με τον κύκλο του Σάρος, που διαρκεί σχεδόν 19 χρόνια, σημειώνονται πάνω σε έναν μεγάλο οδοντωτό τροχό. Δηλώνουν στον χρήστη αν είναι ηλιακές ή σεληνιακές και τι ώρα θα συμβούν, όπως ανακάλυψαν επιστήμονες του Ερευνητικού Προγράμματος για τον μηχανισμό των Αντικυθήρων.
Οι εκλείψεις είναι μετατοπισμένες κατά οκτώ ώρες, δηλαδή κατά 120 μοίρες.
«Ο μηχανισμός περιλαμβάνει επίσης έναν μικρό οδοντωτό τροχό που δείχνει στον χρήστη πώς λειτουργεί αυτή η χρονική ρύθμιση», εξηγεί ο Τζον Στιλ, ένας από τους συντάκτες της μελέτης.
«Γνωρίζαμε ότι αυτός ο αρχαιοελληνικός μηχανισμός, ηλικίας 2.100 ετών, υπολόγιζε σύνθετους κύκλους μαθηματικής αστρονομίας. Εκπλαγήκαμε όταν διαπιστώσαμε ότι έδειχνε επίσης έναν τετραετή κύκλο των αγώνων που διεξάγονταν στην αρχαία Ελλάδα, μεταξύ τους και οι Ολυμπιακοί Αγώνες», προσθέτει ο Τόνι Φριθ, άλλος συντάκτης της μελέτης.
Κάνοντας χρήση εικόνων που λήφθηκαν με τρισδιάστατες ακτίνες Χ, οι επιστήμονες κατάφεραν να αποκωδικοποιήσουν τα ονόματα όλων των μηνών στο πίσω μέρος του μηχανισμού που αποτελείται από μια σύνθετη συσκευή με τουλάχιστον 30 γρανάζια ακρίβειας.
Η κακή κατάσταση στην οποία βρέθηκε το όργανο αυτό στις αρχές του 20ου αιώνα από σφουγγαράδες είχε εμποδίσει να φανούν οι λειτουργίες του.
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=923746&lngDtrID=252
που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.
Οι εκλείψεις οι οποίες επαναλαμβάνονται σύμφωνα με τον κύκλο του Σάρος, που διαρκεί σχεδόν 19 χρόνια, σημειώνονται πάνω σε έναν μεγάλο οδοντωτό τροχό. Δηλώνουν στον χρήστη αν είναι ηλιακές ή σεληνιακές και τι ώρα θα συμβούν, όπως ανακάλυψαν επιστήμονες του Ερευνητικού Προγράμματος για τον μηχανισμό των Αντικυθήρων.
Οι εκλείψεις είναι μετατοπισμένες κατά οκτώ ώρες, δηλαδή κατά 120 μοίρες.
«Ο μηχανισμός περιλαμβάνει επίσης έναν μικρό οδοντωτό τροχό που δείχνει στον χρήστη πώς λειτουργεί αυτή η χρονική ρύθμιση», εξηγεί ο Τζον Στιλ, ένας από τους συντάκτες της μελέτης.
«Γνωρίζαμε ότι αυτός ο αρχαιοελληνικός μηχανισμός, ηλικίας 2.100 ετών, υπολόγιζε σύνθετους κύκλους μαθηματικής αστρονομίας. Εκπλαγήκαμε όταν διαπιστώσαμε ότι έδειχνε επίσης έναν τετραετή κύκλο των αγώνων που διεξάγονταν στην αρχαία Ελλάδα, μεταξύ τους και οι Ολυμπιακοί Αγώνες», προσθέτει ο Τόνι Φριθ, άλλος συντάκτης της μελέτης.
Κάνοντας χρήση εικόνων που λήφθηκαν με τρισδιάστατες ακτίνες Χ, οι επιστήμονες κατάφεραν να αποκωδικοποιήσουν τα ονόματα όλων των μηνών στο πίσω μέρος του μηχανισμού που αποτελείται από μια σύνθετη συσκευή με τουλάχιστον 30 γρανάζια ακρίβειας.
Η κακή κατάσταση στην οποία βρέθηκε το όργανο αυτό στις αρχές του 20ου αιώνα από σφουγγαράδες είχε εμποδίσει να φανούν οι λειτουργίες του.
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=923746&lngDtrID=252
Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008
Κάτω: Φαίνεται ένα δέλτα στον Κρατήρα Jezero του Άρη, όπου οι επιστήμονες λένε ότι κάποτε αρχαία ποτάμια μετέφεραν αργιλώδη μεταλλεύματα (πράσινο χρώμα) σε μια λίμνη. Ο άργιλος είχε παγιδευτεί στη συνέχεια από πετρώματα (μωβ). 
Δύο μελέτες που βασίζονται σε δεδομένα από το Mars Reconnaissance Orbiter της NASA αποκάλυψαν ότι στον Κόκκινο Πλανήτη κάποτε υπήρχαν τεράστιες λίμνες, ποτάμια και μια σειρά από άλλα υγρά περιβάλλοντα που είχαν την δυνατότητα να υποστηρίξουν τη ζωή.
Ο πάγος, που ανακάλυψε ο ρομποτικός γεωλόγος Φοίνικας λένε οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο Brown, είναι απομεινάρι παλαιότερων πολύ πιο θερμών και «υδάτινων» περιόδων του Άρη. Το φασματόμετρο CRΙSΜ και άλλα όργανα που βρίσκονται επάνω στο διαστημικό σκάφος Μars Reconnaissance Οrbiter μελέτησαν τα χρώματα που δημιουργεί η αντανάκλαση του ηλιακού φωτός. Έτσι κατάφεραν οι ερευνητές να εντοπίσουν αρκετά μεταλλεύματα που υπάρχουν στον κόκκινο πλανήτη. Τα στοιχεία που εντοπίστηκαν σχηματίζονται σε χαμηλές θερμοκρασίες, γεγονός που αυξάνει τις ενδείξεις σχετικά με την ύπαρξη μορφών ζωής σε κάποια περίοδο που ο πλανήτης ήταν υγρός και φιλόξενος.
Η μία μελέτη δείχνει ότι τεράστιες περιοχές στα αρχαία υψίπεδα του Άρη, τα οποία καλύπτουν περίπου το μισό του πλανήτη, περιέχουν αργιλούχα μεταλλεύματα, τα οποία μπορούν να σχηματιστούν μόνο με την παρουσία του νερού. Είναι δε εκτεθειμένα σε χιλιάδες σημεία σε όλο τον Άρη θαμμένη ηφαιστειακή λάβα σε περιοχές πλούσιες σε πηλό κατά τη διάρκεια των επόμενων, ξηρών περιόδων της ιστορίας του πλανήτη, όμως αργότερα οι κρατήρες από πτώση αντικειμένων τους αποκάλυψαν σε χιλιάδες τοποθεσίες σε όλο τον Άρη. Τα δεδομένα για τη μελέτη προέκυψαν από τις εικόνες που λήφθηκαν με το όργανο CRISM του Mars Reconnaissance Orbiter, καθώς και άλλα όργανα.
Τα αργιλούχα μεταλλεύματα σαν τον πηλό, που ονομάζονται φυλλοπυριτικά, διατηρούν την ιστορία της αλληλεπίδρασης του νερού με τα πετρώματα, που χρονολογούνται από την περίοδο εκείνη του Άρη που λέγεται του Νώε, πριν περίπου 4,6 δισ. έως 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Η περίοδος αυτή αντιστοιχεί στην παλαιότερη εποχή του ηλιακού συστήματος, όπου η Γη, η Σελήνη και ο Άρης υπέστησαν έναν κοσμικό βομβαρδισμό από κομήτες και αστεροειδείς. Πετρώματα αυτής της ηλικίας έχουν ήδη καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό στη Γη, από την τεκτονική κίνηση των πλακών. Έχουν διατηρηθεί όμως στο φεγγάρι, αλλά δεν είχαν ποτέ εκτεθεί σε υγρό νερό. Οι βράχοι που περιέχουν φυλλοπυριτικά πετρώματα στον Άρη διατηρούνε ένα μοναδικό αρχείο του υγρού υδάτινου περιβάλλοντος, ενδεχομένως κατάλληλο για την ύπαρξη της ζωής στις απαρχές του ηλιακού συστήματος.
"Τα μεταλλεύματα που υπάρχουν στον αρχαίο φλοιό του Άρη δείχνουν μια ποικιλία από υγρά περιβάλλοντα," εξήγησε ο John Mustard, μέλος της ομάδας του CRISM από το πανεπιστήμιο Brown, και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Nature.
"Στις περισσότερες περιοχές οι βράχοι έχουν ελαφρώς αλλοιωθεί από το υγρό νερό, αλλά σε μερικά σημεία έχουν αλλοιωθεί τόσο γιατί έχουν ξεπλυθεί από πολύ νερό που έρεε μέσα από τα βράχια και το χώμα. Αυτό είναι πραγματικά συναρπαστικό, γιατί αναζητούμε δεκάδες τόπους, όπου θα μπορούν να πάνε οι μελλοντικές αποστολές, για να καταλάβουν αν ο Άρης ήταν ποτέ κατοικήσιμος και εάν ναι, να ψάξουν για σημάδια της ζωής του παρελθόντος. "
Η δεύτερη μελέτη, που δημοσιεύθηκε πάλι στο Nature, διαπιστώνει ότι οι υγρές συνθήκες στον Άρη συνεχίζονταν για πολύ καιρό. Χιλιάδες έως εκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό της αργίλου, ένα σύστημα από κανάλια ποταμών την απομάκρυναν από τα υψίπεδα και την συγκέντρωσαν (την άργιλο) σε ένα δέλτα του ποταμού, όπου έπεσε σε μια λίμνη - από ένα κρατήρα - ελαφρώς μεγαλύτερη από τη λίμνη Tahoe της Καλιφόρνιας, διαμέτρου περίπου 40 χιλιομέτρων.
"Η κατανομή της αργίλου στο εσωτερικό της αρχαίας λίμνης δείχνει ότι το νερό βρισκόταν για χιλιάδες χρόνια", λέει ο Bethany Ehlmann, ένα άλλο μέλος της ομάδας.
Πηγή: http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3398.html
Δύο μελέτες που βασίζονται σε δεδομένα από το Mars Reconnaissance Orbiter της NASA αποκάλυψαν ότι στον Κόκκινο Πλανήτη κάποτε υπήρχαν τεράστιες λίμνες, ποτάμια και μια σειρά από άλλα υγρά περιβάλλοντα που είχαν την δυνατότητα να υποστηρίξουν τη ζωή.
Ο πάγος, που ανακάλυψε ο ρομποτικός γεωλόγος Φοίνικας λένε οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο Brown, είναι απομεινάρι παλαιότερων πολύ πιο θερμών και «υδάτινων» περιόδων του Άρη. Το φασματόμετρο CRΙSΜ και άλλα όργανα που βρίσκονται επάνω στο διαστημικό σκάφος Μars Reconnaissance Οrbiter μελέτησαν τα χρώματα που δημιουργεί η αντανάκλαση του ηλιακού φωτός. Έτσι κατάφεραν οι ερευνητές να εντοπίσουν αρκετά μεταλλεύματα που υπάρχουν στον κόκκινο πλανήτη. Τα στοιχεία που εντοπίστηκαν σχηματίζονται σε χαμηλές θερμοκρασίες, γεγονός που αυξάνει τις ενδείξεις σχετικά με την ύπαρξη μορφών ζωής σε κάποια περίοδο που ο πλανήτης ήταν υγρός και φιλόξενος.
Η μία μελέτη δείχνει ότι τεράστιες περιοχές στα αρχαία υψίπεδα του Άρη, τα οποία καλύπτουν περίπου το μισό του πλανήτη, περιέχουν αργιλούχα μεταλλεύματα, τα οποία μπορούν να σχηματιστούν μόνο με την παρουσία του νερού. Είναι δε εκτεθειμένα σε χιλιάδες σημεία σε όλο τον Άρη θαμμένη ηφαιστειακή λάβα σε περιοχές πλούσιες σε πηλό κατά τη διάρκεια των επόμενων, ξηρών περιόδων της ιστορίας του πλανήτη, όμως αργότερα οι κρατήρες από πτώση αντικειμένων τους αποκάλυψαν σε χιλιάδες τοποθεσίες σε όλο τον Άρη. Τα δεδομένα για τη μελέτη προέκυψαν από τις εικόνες που λήφθηκαν με το όργανο CRISM του Mars Reconnaissance Orbiter, καθώς και άλλα όργανα.
Τα αργιλούχα μεταλλεύματα σαν τον πηλό, που ονομάζονται φυλλοπυριτικά, διατηρούν την ιστορία της αλληλεπίδρασης του νερού με τα πετρώματα, που χρονολογούνται από την περίοδο εκείνη του Άρη που λέγεται του Νώε, πριν περίπου 4,6 δισ. έως 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Η περίοδος αυτή αντιστοιχεί στην παλαιότερη εποχή του ηλιακού συστήματος, όπου η Γη, η Σελήνη και ο Άρης υπέστησαν έναν κοσμικό βομβαρδισμό από κομήτες και αστεροειδείς. Πετρώματα αυτής της ηλικίας έχουν ήδη καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό στη Γη, από την τεκτονική κίνηση των πλακών. Έχουν διατηρηθεί όμως στο φεγγάρι, αλλά δεν είχαν ποτέ εκτεθεί σε υγρό νερό. Οι βράχοι που περιέχουν φυλλοπυριτικά πετρώματα στον Άρη διατηρούνε ένα μοναδικό αρχείο του υγρού υδάτινου περιβάλλοντος, ενδεχομένως κατάλληλο για την ύπαρξη της ζωής στις απαρχές του ηλιακού συστήματος.
"Τα μεταλλεύματα που υπάρχουν στον αρχαίο φλοιό του Άρη δείχνουν μια ποικιλία από υγρά περιβάλλοντα," εξήγησε ο John Mustard, μέλος της ομάδας του CRISM από το πανεπιστήμιο Brown, και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Nature.
"Στις περισσότερες περιοχές οι βράχοι έχουν ελαφρώς αλλοιωθεί από το υγρό νερό, αλλά σε μερικά σημεία έχουν αλλοιωθεί τόσο γιατί έχουν ξεπλυθεί από πολύ νερό που έρεε μέσα από τα βράχια και το χώμα. Αυτό είναι πραγματικά συναρπαστικό, γιατί αναζητούμε δεκάδες τόπους, όπου θα μπορούν να πάνε οι μελλοντικές αποστολές, για να καταλάβουν αν ο Άρης ήταν ποτέ κατοικήσιμος και εάν ναι, να ψάξουν για σημάδια της ζωής του παρελθόντος. "
Η δεύτερη μελέτη, που δημοσιεύθηκε πάλι στο Nature, διαπιστώνει ότι οι υγρές συνθήκες στον Άρη συνεχίζονταν για πολύ καιρό. Χιλιάδες έως εκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό της αργίλου, ένα σύστημα από κανάλια ποταμών την απομάκρυναν από τα υψίπεδα και την συγκέντρωσαν (την άργιλο) σε ένα δέλτα του ποταμού, όπου έπεσε σε μια λίμνη - από ένα κρατήρα - ελαφρώς μεγαλύτερη από τη λίμνη Tahoe της Καλιφόρνιας, διαμέτρου περίπου 40 χιλιομέτρων.
"Η κατανομή της αργίλου στο εσωτερικό της αρχαίας λίμνης δείχνει ότι το νερό βρισκόταν για χιλιάδες χρόνια", λέει ο Bethany Ehlmann, ένα άλλο μέλος της ομάδας.
Πηγή: http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3398.html
Δευτέρα 21 Ιουλίου 2008
Όνομα από την Πολυνησία πήρε ο τέταρτος νάνος πλανήτης
Ο τέταρτος νάνος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος, ένα σώμα πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα που ανακαλύφθηκε το 2005, παίρνει το όνομα ενός θεού της Πολυνησίας.
Η λίστα έτσι γίνεται: Πλούτωνας, Έριδα, Δήμητρα, Μακεμάκε.
Το όνομα που επέλεξε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση προέρχεται από τον θεό του Νοτίου Ειρηνικού τον οποίο λάτρευαν ως δημιουργό της ανθρωπότητας οι πρώτοι κάτοικοι του Νησιού του Πάσχα.
Ο αμυδρός και κοκκινωπός Μακεμάκε έχει μάζα όσο τα δύο τρίτα του Πλούτωνα και είναι καλυμμένος με παγωμένο μεθάνιο.
Ο Πλούτωνας έχασε τον τίτλο του ως πλανήτης ακριβώς λόγω της ανακάλυψης κι άλλων μεγάλων σωμάτων στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος.
Ειδικά για τους νάνους πλανήτες που κινούνται πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα, η Ένωση αποφάσισε τον περασμένο μήνα να δημιουργήσει μια νέα κατηγορία. Ο Μακεμάκε ανήκει σε αυτή την κατηγορία των «πλουτωνοειδών» (plutoid), μαζί με τον Πλούτωνα και την Έριδα.
Η βραχώδης Δήμητρα εξαιρείται από το κλαμπ των πλουτονοειδών επειδή βρίσκεται πολύ πιο κοντά στον Ήλιο, στη ζώνη των αστεροειδών ανάμεσα στον Αρη και τον Δία.
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=920966&lngDtrID=252
Η λίστα έτσι γίνεται: Πλούτωνας, Έριδα, Δήμητρα, Μακεμάκε.
Το όνομα που επέλεξε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση προέρχεται από τον θεό του Νοτίου Ειρηνικού τον οποίο λάτρευαν ως δημιουργό της ανθρωπότητας οι πρώτοι κάτοικοι του Νησιού του Πάσχα.
Ο αμυδρός και κοκκινωπός Μακεμάκε έχει μάζα όσο τα δύο τρίτα του Πλούτωνα και είναι καλυμμένος με παγωμένο μεθάνιο.
Ο Πλούτωνας έχασε τον τίτλο του ως πλανήτης ακριβώς λόγω της ανακάλυψης κι άλλων μεγάλων σωμάτων στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος.
Ειδικά για τους νάνους πλανήτες που κινούνται πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα, η Ένωση αποφάσισε τον περασμένο μήνα να δημιουργήσει μια νέα κατηγορία. Ο Μακεμάκε ανήκει σε αυτή την κατηγορία των «πλουτωνοειδών» (plutoid), μαζί με τον Πλούτωνα και την Έριδα.
Η βραχώδης Δήμητρα εξαιρείται από το κλαμπ των πλουτονοειδών επειδή βρίσκεται πολύ πιο κοντά στον Ήλιο, στη ζώνη των αστεροειδών ανάμεσα στον Αρη και τον Δία.
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=920966&lngDtrID=252
Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008
Ένα αρχαίο μαιευτήριο άστρων εντόπισαν τηλεσκόπια της NASA
Ένας γαλαξίας στον οποίο χιλιάδες νέα άστρα ανάβουν κάθε χρόνο εντοπίστηκε από τηλεσκόπια της NASA στις παρυφές του ορατού Σύμπαντος.
Ο αρχαίος γαλαξίας, σε απόσταση 12 δισεκατομμυρίων ετών, παράγει έως και 4.000 νέα άστρα το χρόνο, αναφέρουν οι ερευνητές στο Astrophysical Journal Letters. Συγκριτικά, ο δικός μας γαλαξίας Μίλκι Ουέι γεννά κατά μέσο όρο μόλις 10 άστρα ανά έτος.
Η ανακάλυψη καταρρίπτει την κρατούσα θεωρία του «Ιεραρχικού Μοντέλου», σύμφωνα με την οποία τα άστρα ενός γαλαξία σχηματίζονται σταδιακά και όχι όλα μαζί σε ένα κύμα αστρογένεσης.
Πρόκειται για μια «έκρηξη γεννήσεων, στην οποία τα περισσότερα από τα άστρα του γαλαξία παράγονται όλα μαζί» δήλωσε ο Πίτερ Κάπακ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας, το οποίο διαχειρίζεται το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer. Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκαν επίσης επίγεια όργανα αλλά και το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.
Ο γαλαξίας βρίσκεται σε απόσταση 12,3 δισ. ετών, ενώ το Σύμπαν έχει ηλικία περίπου 13,4 δισ. χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι οι εικόνες που κατέγραψαν τα τηλεσκόπια προέρχονται από το μακρινό παρελθόν όταν το Σύμπαν ήταν μόνο 1,1 δισ. ετών.
Επόμενο βήμα των αστρονόμων θα είναι να εξετάσουν αν ο συγκεκριμένος γαλαξίας αποτελεί εξαίρεση, ή αν όλοι οι γαλαξίες του νεαρού Σύμπαντος λειτουργούσαν με τον ίδιο τρόπο ως κοσμικά μαιευτήρια.
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=918681&lngDtrID=252
Ο αρχαίος γαλαξίας, σε απόσταση 12 δισεκατομμυρίων ετών, παράγει έως και 4.000 νέα άστρα το χρόνο, αναφέρουν οι ερευνητές στο Astrophysical Journal Letters. Συγκριτικά, ο δικός μας γαλαξίας Μίλκι Ουέι γεννά κατά μέσο όρο μόλις 10 άστρα ανά έτος.
Η ανακάλυψη καταρρίπτει την κρατούσα θεωρία του «Ιεραρχικού Μοντέλου», σύμφωνα με την οποία τα άστρα ενός γαλαξία σχηματίζονται σταδιακά και όχι όλα μαζί σε ένα κύμα αστρογένεσης.
Πρόκειται για μια «έκρηξη γεννήσεων, στην οποία τα περισσότερα από τα άστρα του γαλαξία παράγονται όλα μαζί» δήλωσε ο Πίτερ Κάπακ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας, το οποίο διαχειρίζεται το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer. Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκαν επίσης επίγεια όργανα αλλά και το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.
Ο γαλαξίας βρίσκεται σε απόσταση 12,3 δισ. ετών, ενώ το Σύμπαν έχει ηλικία περίπου 13,4 δισ. χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι οι εικόνες που κατέγραψαν τα τηλεσκόπια προέρχονται από το μακρινό παρελθόν όταν το Σύμπαν ήταν μόνο 1,1 δισ. ετών.
Επόμενο βήμα των αστρονόμων θα είναι να εξετάσουν αν ο συγκεκριμένος γαλαξίας αποτελεί εξαίρεση, ή αν όλοι οι γαλαξίες του νεαρού Σύμπαντος λειτουργούσαν με τον ίδιο τρόπο ως κοσμικά μαιευτήρια.
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=918681&lngDtrID=252
Νέα υποψηφιότητα για τον τίτλο του φωτεινότερου άστρου στο Γαλαξία
Ένας νέος υποψήφιος για τον τίτλο του λαμπρότερο άστρο του Μίλκι Ουέι εντοπίστηκε από Γερμανούς αστρονόμους μέσα σε ένα νεφέλωμα στο συνωστισμένο κέντρο του Γαλαξία.
Το «Αστρο του Νεφελώματος της Παιωνίας» λάμπει με την ένταση 3,2 εκατομμυρίων Ήλιων, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Astronomy and Astrophysics.
O νέος κοσμικός «γλόμπος» ανταγωνίζεται το Ήτα της Τρόπιδας, το άστρο που κατέχει σήμερα το ρεκόρ λαμπρότητας στο Γαλαξία, με ισχύ όσο 4,7 εκατ. Ήλιοι. Οι αστρονόμοι επισημαίνουν ότι οι μετρήσεις της φωτεινότητας δεν είναι αρκετά ακριβείς ώστε να αναγνωριστεί ο νικητής πέρα από κάθε αμφιβολία.
«Πιθανότατα υπάρχουν και άλλα άστρα εξίσου λαμπρά, αν όχι λαμπρότερα, στον Γαλαξία μας τα οποία δεν είναι ορατά» σχολίασε η Λίντια Οσκινόβα, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Πανεπιστήμιο του Πότσδαμ στη Γερμανία.
Οι αστρονόμοι γνώριζαν ήδη το περίλαμπρο άστρο, μέχρι σήμερα όμως δεν είχαν καταφέρει να μετρήσουν τη φωτεινότητά του επειδή βρίσκεται μέσα στην κεντρική περιοχή του γαλαξία όπου υπάρχει πολλή διαστρική σκόνη.
Τη μέτρηση επέτρεψαν τώρα το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer και άλλα τηλεσκόπια που βλέπουν στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος, μέσα σε περιοχές του διαστήματος αδιαπέραστες για το ορατό φως.
Το Αστρο του Νεφελώματος της Παιωνίας, ένας γαλάζιος γίγαντας που ανήκει στην κατηγορία των άστρων Γουλφ-Ρέιερ, ονομάστηκε έτσι επειδή βρίσκεται μέσα σε ένα νέφος αερίου και σκόνης που μοιάζει με το ομώνυμο λουλούδι.
Το νέφος δημιουργείται από το ίδιο το άστρο, το οποίο διαρκώς χάνει τεράστιες ποσότητες υλικού στη μορφή αστρικού ανέμου.
Οι μεγάλες απώλειες οφείλονται στο γενονός ότι το άστρο έχει μάζα 150 με 200 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου, κοντά στο θεωρητικό ανώτατο όριο. Αν ήταν λίγο μεγαλύτερο, το αστρο θα είχε σπάσει σε δύο ή περισσότερα μικρότερα άστρα.
Τα άστρα αυτού του μεγέθους ζουν συνήθως μόνο λίγα εκατομμύρια χρόνια και οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι ανά πάσα στιγμή θα εκραγεί σε σουπερνόβα.
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=919888&lngDtrID=252
Το «Αστρο του Νεφελώματος της Παιωνίας» λάμπει με την ένταση 3,2 εκατομμυρίων Ήλιων, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Astronomy and Astrophysics.
O νέος κοσμικός «γλόμπος» ανταγωνίζεται το Ήτα της Τρόπιδας, το άστρο που κατέχει σήμερα το ρεκόρ λαμπρότητας στο Γαλαξία, με ισχύ όσο 4,7 εκατ. Ήλιοι. Οι αστρονόμοι επισημαίνουν ότι οι μετρήσεις της φωτεινότητας δεν είναι αρκετά ακριβείς ώστε να αναγνωριστεί ο νικητής πέρα από κάθε αμφιβολία.
«Πιθανότατα υπάρχουν και άλλα άστρα εξίσου λαμπρά, αν όχι λαμπρότερα, στον Γαλαξία μας τα οποία δεν είναι ορατά» σχολίασε η Λίντια Οσκινόβα, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Πανεπιστήμιο του Πότσδαμ στη Γερμανία.
Οι αστρονόμοι γνώριζαν ήδη το περίλαμπρο άστρο, μέχρι σήμερα όμως δεν είχαν καταφέρει να μετρήσουν τη φωτεινότητά του επειδή βρίσκεται μέσα στην κεντρική περιοχή του γαλαξία όπου υπάρχει πολλή διαστρική σκόνη.
Τη μέτρηση επέτρεψαν τώρα το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer και άλλα τηλεσκόπια που βλέπουν στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος, μέσα σε περιοχές του διαστήματος αδιαπέραστες για το ορατό φως.
Το Αστρο του Νεφελώματος της Παιωνίας, ένας γαλάζιος γίγαντας που ανήκει στην κατηγορία των άστρων Γουλφ-Ρέιερ, ονομάστηκε έτσι επειδή βρίσκεται μέσα σε ένα νέφος αερίου και σκόνης που μοιάζει με το ομώνυμο λουλούδι.
Το νέφος δημιουργείται από το ίδιο το άστρο, το οποίο διαρκώς χάνει τεράστιες ποσότητες υλικού στη μορφή αστρικού ανέμου.
Οι μεγάλες απώλειες οφείλονται στο γενονός ότι το άστρο έχει μάζα 150 με 200 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου, κοντά στο θεωρητικό ανώτατο όριο. Αν ήταν λίγο μεγαλύτερο, το αστρο θα είχε σπάσει σε δύο ή περισσότερα μικρότερα άστρα.
Τα άστρα αυτού του μεγέθους ζουν συνήθως μόνο λίγα εκατομμύρια χρόνια και οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι ανά πάσα στιγμή θα εκραγεί σε σουπερνόβα.
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=919888&lngDtrID=252
Τρίτη 8 Ιουλίου 2008
Το Μάιο του 2010 η τελευταία αποστολή διαστημικού λεωφορείου
Η NASΑ ανακοίνωσε το πρόγραμμα για τις τελευταίες αποστολές των διαστημικών λεωφορείων πριν από την οριστική απόσυρσή τους.
Η τελευταία πτήση θα πραγματοποιηθεί με το Endeavour στις 31 Μαΐου 2010 για τη μεταφορά ανταλλακτικών συστημάτων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Συνολικά δέκα αποστολές απομένουν μέχρι να παροπλιστεί ο στόλος της NASA, όπως αποφάσισε η κυβέρνηση Μπους στον απόηχο της τραγωδίας του Columbia το Φεβρουάριο του 2003.
Μετά το 2010 οι ΗΠΑ δεν θα έχουν τη δυνατότητα επανδρωμένων αποστολών για τουλάχιστον οέντε χρόνια, μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη της κάψουλας Orion και των πυραύλων Ares που θα μεταφέρουν τους Αμερικανούς αστροναύτες πίσω στη Σελήνη.
Το πρόγραμμα που ανακοίνωσε η υπηρεσία περιλαμβάνει πέντε αποστολές φέτος, πέντε το 2009 και τρεις το 2010. Ορισμένα μέλη του Κογκρέσου ζητούν να προστεθεί στο χρονοδιάγραμμα τουλάχιστον μία ακόμα πτήση, προκειμένου να μεταφερθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το Αλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο, κόστους 1,6 δισ. δολαρίων.
Η επόμενη φετινή αποστολή προγραμματίζεται για τις 8 Οκτωβρίου με αντικειμενικό στόχο τη συντήρηση του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=917741&lngDtrID=252
Η τελευταία πτήση θα πραγματοποιηθεί με το Endeavour στις 31 Μαΐου 2010 για τη μεταφορά ανταλλακτικών συστημάτων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Συνολικά δέκα αποστολές απομένουν μέχρι να παροπλιστεί ο στόλος της NASA, όπως αποφάσισε η κυβέρνηση Μπους στον απόηχο της τραγωδίας του Columbia το Φεβρουάριο του 2003.
Μετά το 2010 οι ΗΠΑ δεν θα έχουν τη δυνατότητα επανδρωμένων αποστολών για τουλάχιστον οέντε χρόνια, μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη της κάψουλας Orion και των πυραύλων Ares που θα μεταφέρουν τους Αμερικανούς αστροναύτες πίσω στη Σελήνη.
Το πρόγραμμα που ανακοίνωσε η υπηρεσία περιλαμβάνει πέντε αποστολές φέτος, πέντε το 2009 και τρεις το 2010. Ορισμένα μέλη του Κογκρέσου ζητούν να προστεθεί στο χρονοδιάγραμμα τουλάχιστον μία ακόμα πτήση, προκειμένου να μεταφερθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το Αλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο, κόστους 1,6 δισ. δολαρίων.
Η επόμενη φετινή αποστολή προγραμματίζεται για τις 8 Οκτωβρίου με αντικειμενικό στόχο τη συντήρηση του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=917741&lngDtrID=252
Πέμπτη 3 Ιουλίου 2008
Ένα ανέκδοτο για να πάει καλά ο μήνας...
Ο Διοικητής βγάζει την ακόλουθη διαταγή για τη μονάδα του:
Αύριο το βράδυ περί τις 10 μ.μ. ο κομήτης του Χάλεϋ θα είναι ορατός στην περιοχή μας, γεγονός που συμβαίνει κάθε 75 χρόνια. Όλοι οι άντρες με στολή ασκήσεων να βρίσκονται στο χώρο συγκεντρώσεων του τάγματος, όπου θα τους εξηγήσω το σπάνιο αυτό φαινόμενο. Σε περίπτωση βροχής δεν θα μπορούμε να δούμε τίποτα, για αυτό θα τους συγκεντρώσετε στο αμφιθέατρο και θα τους δείξω το φαινόμενο στον πίνακα.
Ο Επιτελής μεταφέρει τη διαταγή στον Λοχαγό:
Κατά διαταγή του διοικητή αύριο στις 10 μ.μ. ο κομήτης του Χάλεϋ θα εμφανιστεί πάνω από το χώρο συγκεντρώσεως του τάγματος. Αν βρέχει συγκεντρώστε τους άντρες έξω με στολή ασκήσεων και φέρτε τους στο αμφιθέατρο όπου θα λάβει χώρα το σπάνιο αυτό φαινόμενο, κάτι που συμβαίνει μια φορά κάθε 75 χρόνια.
Ο Λοχαγός προς τους διμοιρίτες:
Κατά διαταγή του διοικητού περί τις 10 μ.μ. το φαινόμενο του κομήτη Χάλεϋ θα εμφανιστεί στο αμφιθέατρο με στολή ασκήσεων. Σε περίπτωση βροχής στο χώρο συγκεντρώσεων του τάγματος ο διοικητής θα δώσει άλλη διαταγή, κάτι που συμβαίνει μια φορά κάθε 75 χρόνια.
Ο διμοιρίτης προς τον Λοχία:
Αύριο κατά τις 10 μ.μ. ο διοικητής θα εμφανιστεί στο αμφιθέατρο μαζί με τον Χάλεϋ, κάτι το οποίο συμβαίνει κάθε 75 χρόνια. Αν βρέξει, ο διοικητής θα διατάξει τον κομήτη να έρθει στον χώρο συγκεντρώσεων.
Ο Λοχίας προς την διμοιρία:
Όταν βρέξει αύριο περί τις 10 μ.μ. τότε ένα φαινόμενο ο 75χρονος στρατηγός Χάλεϋ συνοδευόμενος από τον διοικητή, θα διασχίσει το χώρο συγκεντρώσεων του τάγματος με στολή ασκήσεων.
Δυο στρατιώτες μεταξύ τους:
Το άκουσες ρε μαλ**α; Θα έρθει ο διοικητής αύριο το βράδυ στις 10 μ.μ. τρέχοντας σαν κομήτης με μια Χάρλεϋ και θα φοράει στολή ασκήσεων επειδή θα βρέχει...
Πηγή: http://www.omhroi.gr/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=3207&mode=thread&order=0&thold=0
Αύριο το βράδυ περί τις 10 μ.μ. ο κομήτης του Χάλεϋ θα είναι ορατός στην περιοχή μας, γεγονός που συμβαίνει κάθε 75 χρόνια. Όλοι οι άντρες με στολή ασκήσεων να βρίσκονται στο χώρο συγκεντρώσεων του τάγματος, όπου θα τους εξηγήσω το σπάνιο αυτό φαινόμενο. Σε περίπτωση βροχής δεν θα μπορούμε να δούμε τίποτα, για αυτό θα τους συγκεντρώσετε στο αμφιθέατρο και θα τους δείξω το φαινόμενο στον πίνακα.
Ο Επιτελής μεταφέρει τη διαταγή στον Λοχαγό:
Κατά διαταγή του διοικητή αύριο στις 10 μ.μ. ο κομήτης του Χάλεϋ θα εμφανιστεί πάνω από το χώρο συγκεντρώσεως του τάγματος. Αν βρέχει συγκεντρώστε τους άντρες έξω με στολή ασκήσεων και φέρτε τους στο αμφιθέατρο όπου θα λάβει χώρα το σπάνιο αυτό φαινόμενο, κάτι που συμβαίνει μια φορά κάθε 75 χρόνια.
Ο Λοχαγός προς τους διμοιρίτες:
Κατά διαταγή του διοικητού περί τις 10 μ.μ. το φαινόμενο του κομήτη Χάλεϋ θα εμφανιστεί στο αμφιθέατρο με στολή ασκήσεων. Σε περίπτωση βροχής στο χώρο συγκεντρώσεων του τάγματος ο διοικητής θα δώσει άλλη διαταγή, κάτι που συμβαίνει μια φορά κάθε 75 χρόνια.
Ο διμοιρίτης προς τον Λοχία:
Αύριο κατά τις 10 μ.μ. ο διοικητής θα εμφανιστεί στο αμφιθέατρο μαζί με τον Χάλεϋ, κάτι το οποίο συμβαίνει κάθε 75 χρόνια. Αν βρέξει, ο διοικητής θα διατάξει τον κομήτη να έρθει στον χώρο συγκεντρώσεων.
Ο Λοχίας προς την διμοιρία:
Όταν βρέξει αύριο περί τις 10 μ.μ. τότε ένα φαινόμενο ο 75χρονος στρατηγός Χάλεϋ συνοδευόμενος από τον διοικητή, θα διασχίσει το χώρο συγκεντρώσεων του τάγματος με στολή ασκήσεων.
Δυο στρατιώτες μεταξύ τους:
Το άκουσες ρε μαλ**α; Θα έρθει ο διοικητής αύριο το βράδυ στις 10 μ.μ. τρέχοντας σαν κομήτης με μια Χάρλεϋ και θα φοράει στολή ασκήσεων επειδή θα βρέχει...
Πηγή: http://www.omhroi.gr/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=3207&mode=thread&order=0&thold=0
Το Ηλιακό Σύστημα τελικά δεν είναι σφαιρικό
Τα σύνορα του Ηλιακού Συστήματος δεν έχουν απόλυτα σφαιρικό σχήμα αλλά είναι ελαφρώς πεπλατυσμένα, σαν «πατημένο μπαλόνι», αποκαλύπτουν τα σκάφη Voyager 1 και 2 που συνεχίζουν να απομακρύνονται από τον Ήλιο από τη δεκαετία του 1970.
Οι παρατηρήσεις των δύο ιστορικών αποστολών αφορούν την ηλιόσφαιρα, μια «φυσαλίδα» στο Διάστημα η οποία δημιουργείται από τα σωματίδια που εκπέμπει ο Ήλιος προς όλες τις κατευθύνσεις.
Τα σωματίδια αυτά, γνωστά ως ηλιακός άνεμος, αρχικά κινούνται με τεράστιες ταχύτητες, σταδιακά όμως επιβραδύνονται καθώς συγκρούονται με σωματίδια που έρχονται από το διαστρικό χώρο. Το αόρατο όριο ανάμεσα στην ηλιόσφαιρα και το διαστρικό διάστημα ονομάζεται «σοκ τερματισμού» και βρίσκεται πολύ πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα.
Το Voyager 1 διέσχισε το σοκ τερματισμού τον Δεκέμβριο του 2004 όταν βρισκόταν σε απόσταση 16 δισεκατομμύρια χιλιομέτρων απο τον Ήλιο. Το Voyager 2 διέσχισε το όριο σε άλλη πλευρά του Ηλιακού Συστήματος, σχεδόν ένα δισεκατομμύριο χιλιόμετρα πιο μακριά από τον Ήλιο.
Η διαφορά ανάμεσα στις αποστάσεις που μέτρησαν τα δύο σκάφη υποδεικνύει ότι η ηλιόσφαιρα δεν έχει σφαιρικό αλλά πεπλατυσμένο σχήμα. «Φανταστείτε ότι έχετε ένα μπαλόνι, που είναι σχεδόν σφαιρικό, και το πιέζετε πάνω στον τοίχο» δήλωσε στο Reuters ο Έντουαρντ Στόοουν του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας, μέλος της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει την ανακάλυψη στο περιοδικό Nature.
Η ασυμμετρία της ηλιόσφαιρας πιθανότατα οφείλεται στην παραμορφωτική επίδραση κάποιου διαστρικού μαγνητικού πεδίου.
Τα δύο σκάφη Voyager εκτοξεύτηκαν το 1977 για να εξερευνήσουν τη γειτονιά του Δία και του Κρόνου, συνέχισαν όμως το ταξίδι προς τις σκοτεινές παρυφές του Ηλιακού Συστήματος, τροφοδοτούμενα από θερμοηλεκτρικές γεννήτριες ισοτόπων.
Σήμερα καλύπτουν απόσταση 1,6 εκατ. χιλιομέτρων την ημέρα και βρίσκονται τόσο μακριά ώστε οι εντολές από τη Γη χρειάζονται 12 ώρες για να τα φτάσουν ταξιδεύοντας με την ταχύτητα του φωτος.
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=916425&lngDtrID=252
Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008
Κατοικήσιμος ο Άρης;
Το έδαφος του πλανήτη Άρη φαίνεται ότι έχει τις προϋποθέσεις για να υποστηρίξει ζωή, ανακοίνωσαν οι επιστήμονες της NASA, επισημαίνοντας πάντως ότι χρειάζεται περισσότερη δουλειά για να τεκμηριώσουν αυτή την εκτίμηση.
Οι επιστήμονες που εργάζονται για την αποστολή του ρομπότ "Φοίνιξ" στο έδαφος του Κόκκινου Πλανήτη, το οποίο ήδη έχει εντοπίσει ίχνη πάγου στον Άρη, διαπίστωσαν ότι το έδαφος είναι περισσότερο αλκαλικό από ό,τι περίμεναν.
"Βασικά έχουμε βρει αυτά που φαίνονται ως προϋποθέσεις, ως τροφή, για την υποστήριξη ζωής, στο παρελθόν, σήμερα, ή στο μέλλον", δήλωσε ο Σαμ Κουνάβις, επικεφαλής των ερευνητών του χημικού εργαστηρίου του "Φοίνιξ".
Το ένα κυβικό εκατοστό εδάφους, που εκσκάφτηκε από τον ρομποτικό βραχίονα του "Φοίνιξ" σε βάθος μόλις 2,5 εκατοστών από την επιφάνεια του Άρη, διαπιστώθηκε ότι έχει ph επιπέδου 8 ή 9. "Είμαστε όλοι έκπληκτοι από τα στοιχεία που πήραμε", δήλωσε ο Σαμ Κουνάβις.
Ερωτηθείς εάν εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες για την ύπαρξη κάποιας μορφής ζωής στον Άρη, ο Κουνάβις απάντησε ότι τα αποτελέσματα των αναλύσεων "είναι πολύ προκαταρκτικά" και χρειάζεται περισσότερη δουλειά.
Πηγή: http://www.news247.gr/a/5!53077
Οι επιστήμονες που εργάζονται για την αποστολή του ρομπότ "Φοίνιξ" στο έδαφος του Κόκκινου Πλανήτη, το οποίο ήδη έχει εντοπίσει ίχνη πάγου στον Άρη, διαπίστωσαν ότι το έδαφος είναι περισσότερο αλκαλικό από ό,τι περίμεναν.
"Βασικά έχουμε βρει αυτά που φαίνονται ως προϋποθέσεις, ως τροφή, για την υποστήριξη ζωής, στο παρελθόν, σήμερα, ή στο μέλλον", δήλωσε ο Σαμ Κουνάβις, επικεφαλής των ερευνητών του χημικού εργαστηρίου του "Φοίνιξ".
Το ένα κυβικό εκατοστό εδάφους, που εκσκάφτηκε από τον ρομποτικό βραχίονα του "Φοίνιξ" σε βάθος μόλις 2,5 εκατοστών από την επιφάνεια του Άρη, διαπιστώθηκε ότι έχει ph επιπέδου 8 ή 9. "Είμαστε όλοι έκπληκτοι από τα στοιχεία που πήραμε", δήλωσε ο Σαμ Κουνάβις.
Ερωτηθείς εάν εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες για την ύπαρξη κάποιας μορφής ζωής στον Άρη, ο Κουνάβις απάντησε ότι τα αποτελέσματα των αναλύσεων "είναι πολύ προκαταρκτικά" και χρειάζεται περισσότερη δουλειά.
Πηγή: http://www.news247.gr/a/5!53077
Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008
Αρχαία πρόσκρουση αστεροειδή άφησε τον Αρη «διπρόσωπο»
Γιατί το βόρειο και το νότιο ημισφαίριο του Αρη διαφέρουν τόσο δραματικά; Τρεις νέες έρευνες ενισχύουν τη θεωρία της πρόσκρουσης αστεροειδούς στο νεογέννητο πλανήτη, που μάλιστα άφησε πίσω της το μεγαλύτερο κρατήρα στο Ηλιακό Σύστημα.
Οι επιστήμονες προσπαθούν εδώ και 30 χρόνια να εξηγήσουν γιατί το νότιο ημισφαίριο του Αρη είναι τραχύ και ορεινό, ενώ το βόρειο καλύπτεται από πεδιάδες με υψόμετρο πάνω από δύο χιλιόμετρα χαμηλότερο, και με φλοιό έως και 30 χλμ πιο λεπτό.
Σύμφωνα με μία από τις θεωρίες που έχουν προταθεί, η «διχασμένη προσωπικότητα» του Αρη οφείλεται σε έξαρση ηφαιστειακής δραστηριότητας πριν από 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια, λίγο μετά το σχηματισμό του.
Σε διαφορετικό συμπέρασμα καταλήγουν και οι τρεις ερευνητικές ομάδες που δημοσιεύουν τις μελέτες τους στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Nature. Εκτιμούν ότι ένα αντικείμενο με διάμετρο έως και πάνω από 2.000 χλμ προσέκρουσε στο βόρειο ημισφαίριο του Αρη υπό γωνία 30 έως 60 μοιρών και δημιούργησε ένα τεράστιο «βαθούλωμα».
Οι πεδιάδες του σημερινού βορείου ημισφαιρίου, που ονομάζονται στο σύνολό τους Λεκάνη Μπορεάλις (Βόρεια Λεκάνη), είναι κατάλοιπο του αρχικού κρατήρα, ο οποίος είχε ελλειπτικό σχήμα με πλάτος 8.500 χιλιόμετρα και μήκος 10.500 χλμ.
Η θεωρία της πρόσκρουσης είχε προταθεί αρχικά τη δεκαετία του 1980, μέχρι σήμερα όμως δεν είχε εξεταστεί σε τόση λεπτομέρεια.
-Στην πρώτη μελέτη, ερευνητές του MIT και του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA αναδημιουργούν την επιφάνεια του βορείου ημισφαιρίου όπως ήταν πριν από 3,8 δισ. χρόνια και δείχνουν ότι το σχήμα της λεκάνης είναι ελλειπτικό, όπως θα αναμενόταν από την πρόσκρουση αστεροειδή υπό γωνία.
-Στη δεύτερη μελέτη, επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια προσομοιώνουν την πρόσκρουση που θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει τη λεκάνη.
-Στην τρίτη δημοσίευση, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στη Σάντα Κρουζ διαπιστώνουν ότι το ωστικό κύμα της πρόσκρουσης θα είχε διαταράξει το φλοιό και του νότιου ημισφαιρίου και θα είχε δημιουργήσει τις μαγνητικές ανωμαλίες που πράγματι ανιχνεύονται και σήμερα.
Η πρόσκρουση εκτιμάται ότι συνέβη περίπου την ίδια περίοδο που η Γη δέχτηκε χτύπημα από ένα σώμα στο μέγεθος του Αρη, με αποτέλεσμα να εκτιναχθεί το υλικό που τελικά δημιούργησε τη Σελήνη.
Μετά την πρόσκρουση, η Λεκάνη Μπορεάλις ίσως είχε γεμίσει νερό, με αποτέλεσμα να σχηματιστεί ένας εξαφανισμένος σήμερα ωκεανός περίπου στο μέγεθος του Ειρηνικού.
Οι επιστήμονες προσπαθούν εδώ και 30 χρόνια να εξηγήσουν γιατί το νότιο ημισφαίριο του Αρη είναι τραχύ και ορεινό, ενώ το βόρειο καλύπτεται από πεδιάδες με υψόμετρο πάνω από δύο χιλιόμετρα χαμηλότερο, και με φλοιό έως και 30 χλμ πιο λεπτό.
Σύμφωνα με μία από τις θεωρίες που έχουν προταθεί, η «διχασμένη προσωπικότητα» του Αρη οφείλεται σε έξαρση ηφαιστειακής δραστηριότητας πριν από 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια, λίγο μετά το σχηματισμό του.
Σε διαφορετικό συμπέρασμα καταλήγουν και οι τρεις ερευνητικές ομάδες που δημοσιεύουν τις μελέτες τους στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Nature. Εκτιμούν ότι ένα αντικείμενο με διάμετρο έως και πάνω από 2.000 χλμ προσέκρουσε στο βόρειο ημισφαίριο του Αρη υπό γωνία 30 έως 60 μοιρών και δημιούργησε ένα τεράστιο «βαθούλωμα».
Οι πεδιάδες του σημερινού βορείου ημισφαιρίου, που ονομάζονται στο σύνολό τους Λεκάνη Μπορεάλις (Βόρεια Λεκάνη), είναι κατάλοιπο του αρχικού κρατήρα, ο οποίος είχε ελλειπτικό σχήμα με πλάτος 8.500 χιλιόμετρα και μήκος 10.500 χλμ.
Η θεωρία της πρόσκρουσης είχε προταθεί αρχικά τη δεκαετία του 1980, μέχρι σήμερα όμως δεν είχε εξεταστεί σε τόση λεπτομέρεια.
-Στην πρώτη μελέτη, ερευνητές του MIT και του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA αναδημιουργούν την επιφάνεια του βορείου ημισφαιρίου όπως ήταν πριν από 3,8 δισ. χρόνια και δείχνουν ότι το σχήμα της λεκάνης είναι ελλειπτικό, όπως θα αναμενόταν από την πρόσκρουση αστεροειδή υπό γωνία.
-Στη δεύτερη μελέτη, επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια προσομοιώνουν την πρόσκρουση που θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει τη λεκάνη.
-Στην τρίτη δημοσίευση, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στη Σάντα Κρουζ διαπιστώνουν ότι το ωστικό κύμα της πρόσκρουσης θα είχε διαταράξει το φλοιό και του νότιου ημισφαιρίου και θα είχε δημιουργήσει τις μαγνητικές ανωμαλίες που πράγματι ανιχνεύονται και σήμερα.
Η πρόσκρουση εκτιμάται ότι συνέβη περίπου την ίδια περίοδο που η Γη δέχτηκε χτύπημα από ένα σώμα στο μέγεθος του Αρη, με αποτέλεσμα να εκτιναχθεί το υλικό που τελικά δημιούργησε τη Σελήνη.
Μετά την πρόσκρουση, η Λεκάνη Μπορεάλις ίσως είχε γεμίσει νερό, με αποτέλεσμα να σχηματιστεί ένας εξαφανισμένος σήμερα ωκεανός περίπου στο μέγεθος του Ειρηνικού.
Applicants from all ESA Member States to become a European astronaut
ESA began its search for new astronauts on 19 May, calling for applications from talented individuals who wish to join the European Astronaut Corps. Almost 10 000 individuals registered to begin the application process. At the close of the application phase which lasted a month, 8413 aspiring astronauts provided a medical certificate and finalised the online application form. This qualifies them for the next step in the selection process. Details Most of the applications were received from France (22.1%) and Germany (21.4%) followed by Italy (11.0%), the United Kingdom (9.8%) and Spain (9.4%). 16% of the total of applications were submitted by women.
Psychological testing
"We now have a large number of highly qualified applicants. I am confident that we will find the outstanding individuals we are looking for. This will be ensured by the next selection steps, starting with a first round of psychological testing," said Michel Tognini, Head of the European Astronaut Centre.
Those tests aim to identify the psychological and technical skills of the applicants, who will be tested in different fields including visual memory and psychomotor aptitude.
“I am very pleased that we have received so many applications stemming from all our 17 ESA Member States,” says Simonetta Di Pippo, ESA’s Director of Human Spaceflight. “This shows that the strong commitment for Human Spaceflight and Exploration, which ESA and its Member States demonstrated in holding the first astronaut selection after more than 15 years, is met by an equally strong interest from European citizens.”
To ISS and beyond
This campaign is ESA's first astronaut selection since 1992, providing the opportunity to be at the forefront of ESA’s human spaceflight programmes, including future missions to the ISS and beyond.
Πηγή: http://www.esa.int/esaCP/SEM3ZTRHKHF_index_0.html
Psychological testing
"We now have a large number of highly qualified applicants. I am confident that we will find the outstanding individuals we are looking for. This will be ensured by the next selection steps, starting with a first round of psychological testing," said Michel Tognini, Head of the European Astronaut Centre.
Those tests aim to identify the psychological and technical skills of the applicants, who will be tested in different fields including visual memory and psychomotor aptitude.
“I am very pleased that we have received so many applications stemming from all our 17 ESA Member States,” says Simonetta Di Pippo, ESA’s Director of Human Spaceflight. “This shows that the strong commitment for Human Spaceflight and Exploration, which ESA and its Member States demonstrated in holding the first astronaut selection after more than 15 years, is met by an equally strong interest from European citizens.”
To ISS and beyond
This campaign is ESA's first astronaut selection since 1992, providing the opportunity to be at the forefront of ESA’s human spaceflight programmes, including future missions to the ISS and beyond.
Πηγή: http://www.esa.int/esaCP/SEM3ZTRHKHF_index_0.html
Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008
Την ύπαρξη νερού στον αρκτικό κύκλο του Άρη, ανακοίνωσαν ενθουσιασμένοι οι υπεύθυνοι της αποστολής στη NASA. Το λευκό υλικό που είχε ξεθάψει πριν από λίγες ημέρες το ρομπότ Phoenix στον Άρη, εξαφανίστηκε κάτω από την αμυδρή λιακάδα, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι επρόκειτο για πάγο και όχι για άλατα. Στη διάρκεια της τρίμηνης αποστολής του, το Phoenix θα μεταφέρει δείγματα εδάφους και πάγου μέσα σε μια σειρά από θερμαινόμενους θαλάμους, όπου θα αναλυθεί η χημική τους σύσταση. Στόχος είναι να διαπιστωθεί αν ο Άρης διαθέτει τις ουσίες που θεωρούνται βασικά συστατικά για την εμφάνιση ζωής.
Νέος όρος για τους παρ' ολίγον πλανήτες
Μια μικρή παρηγοριά για τον Πλούτωνα, που πριν από δύο χρόνια έχασε την επίσημη θέση του ως πλανήτης. Στο εξής, ο ίδιος και τα άλλα σώματα του είδους του θα ονομάζονται «πλουτωνοϊδείς» (plutoids). Ο νέος όρος που ανακοίνωσε την Τετάρτη η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU) αφορά σώματα που κινούνται περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα και είναι πολύ μικρά για να χαρακτηριστούν πλανήτες, αλλά αρκετά μεγάλα ώστε η βαρύτητα να τους έχει δώσει σφαιρικό σχήμα. Δύο σώματα περνούν έτσι στην κατηγορία των πλουτωνοϊδών: Ο Πλούτωνας και η Έριδα, ένα μεγαλύτερο σώμα που ανακαλύφθηκε το 2003 και προκάλεσε τη διαμάχη που οδήγησε στον εξοστρακισμό του Πλούτωνα από τη λίστα των πλανητών.Ένα άλλο σώμα παρόμοιο μεγέθους, η Δήμητρα, ονομάζεται απλώς «πλανήτης νάνος», καθώς βρίσκεται πιο κοντά στον Ήλιο, στη ζώνη των αστεροειδών ανάμεσα στον Αρη και τον Δία.
Στη συνάντηση της IAU, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Όσλο, αρκετοί αστρονόμοι επέμειναν ότι ο Πλούτωνας θα έπρεπε να παραμείνει στη λίστα των πλανητών για ιστορικούς και συναισθηματικούς λόγους.
«Πλουτωνοϊδείς ή αιμορροΐδες, όπως και να το πουν, είναι άσχετο» σχολίασε ο Αλαν Στερν, βασικός επιστήμονας σε αποστολή της NASA στον Πλούτωνα.
Επισήμως, πάντως, το σκορ σήμερα είναι: Πλανήτες 8, πλουτωνοϊδείς 2.
Πηγή: http://www.insomnia.gr/forum/showthread.php?t=259170
Στη συνάντηση της IAU, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Όσλο, αρκετοί αστρονόμοι επέμειναν ότι ο Πλούτωνας θα έπρεπε να παραμείνει στη λίστα των πλανητών για ιστορικούς και συναισθηματικούς λόγους.
«Πλουτωνοϊδείς ή αιμορροΐδες, όπως και να το πουν, είναι άσχετο» σχολίασε ο Αλαν Στερν, βασικός επιστήμονας σε αποστολή της NASA στον Πλούτωνα.
Επισήμως, πάντως, το σκορ σήμερα είναι: Πλανήτες 8, πλουτωνοϊδείς 2.
Πηγή: http://www.insomnia.gr/forum/showthread.php?t=259170
Τρίτη 24 Ιουνίου 2008
Εικονικό Πλανητάριο
Το ξένο περιοδικό Astronomy προσφέρει μέσω του ιστοτόπου του, την δυνατότητα σε οποιονδήποτε να δει τον ουρανό από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη αλλά και σε οποιαδήποτε ώρα!
Δεσμός: http://www.astronomy.com/asy/stardome/default.aspx
Δεσμός: http://www.astronomy.com/asy/stardome/default.aspx
Στις 16 Απριλίου 1178 π.Χ. ο Οδυσσέας βρίσκει την Ιθάκη του
Μετά από μελέτη των θέσεων των άστρων και του Ήλιου όπως αναφέρονται στην Οδύσσεια, επιστήμονες υποστηρίζουν ότι προσδιόρισαν την ακριβή ημερομηνία της επιστροφής του Οδυσσέα στην Ιθάκη και της εξόντωσης των μνηστήρων.
Ο Κ.Μπαϊκούζης του Αστρονομικού Παρατηρητήριου στη Λα Πλάτα της Αργεντινής και ο Μαρτσέλο Μαγκνάσκο του Πανεπιστημίου Ροκφέλερ στη Νέα Υόρκη κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη στις 16 Απριλίου του 1178 π.Χ.
Και μπορεί οι ερευνητές να μην έχουν προσδιορίσει ακόμα εάν ο προορισμός του Οδυσσέα ήταν πράγματι η Ιθάκη, ή ίσως η Λευκάδα ή η Κεφαλλονιά, ωστόσο κατάφεραν να υπολογίσουν την ημερομηνία επιστροφής του στην πατρίδα του.
Σύμφωνα με δηλώσεις του κ. Μπαϊκούζη στην εφημερίδα Το Βήμα, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τρεις αστρονομικές αναφορές για τον υπολογισμό της ημερομηνίας: την αναφορά σε ολική έκλειψη Ηλίου κατά την επιστροφή του Οδυσσέα, τη θέση της Αφροδίτης έξι ημέρες πριν την εξόντωση των μνηστήρων και την αναφορά στους αστερισμούς όταν ο Οδυσσέας φεύγει από την Καλυψώ.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ο Όμηρος είχε γνώση των αστρονομικών φαινομένων. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Proceedings of the National Academy of Sciences», δεν αποδεικνύει, σύμφωνα με τον κ. Μπαϊκούζη «την ιστορικότητα της επιστροφής του Οδυσσέα, αλλά αποδεικνύει ότι ο Όμηρος γνώριζε ορισμένα αστρονομικά φαινόμενα που έλαβαν χώρα πολύ πριν από την εποχή του».
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=913310&lngDtrID=253
Ο Κ.Μπαϊκούζης του Αστρονομικού Παρατηρητήριου στη Λα Πλάτα της Αργεντινής και ο Μαρτσέλο Μαγκνάσκο του Πανεπιστημίου Ροκφέλερ στη Νέα Υόρκη κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη στις 16 Απριλίου του 1178 π.Χ.
Και μπορεί οι ερευνητές να μην έχουν προσδιορίσει ακόμα εάν ο προορισμός του Οδυσσέα ήταν πράγματι η Ιθάκη, ή ίσως η Λευκάδα ή η Κεφαλλονιά, ωστόσο κατάφεραν να υπολογίσουν την ημερομηνία επιστροφής του στην πατρίδα του.
Σύμφωνα με δηλώσεις του κ. Μπαϊκούζη στην εφημερίδα Το Βήμα, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τρεις αστρονομικές αναφορές για τον υπολογισμό της ημερομηνίας: την αναφορά σε ολική έκλειψη Ηλίου κατά την επιστροφή του Οδυσσέα, τη θέση της Αφροδίτης έξι ημέρες πριν την εξόντωση των μνηστήρων και την αναφορά στους αστερισμούς όταν ο Οδυσσέας φεύγει από την Καλυψώ.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ο Όμηρος είχε γνώση των αστρονομικών φαινομένων. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Proceedings of the National Academy of Sciences», δεν αποδεικνύει, σύμφωνα με τον κ. Μπαϊκούζη «την ιστορικότητα της επιστροφής του Οδυσσέα, αλλά αποδεικνύει ότι ο Όμηρος γνώριζε ορισμένα αστρονομικά φαινόμενα που έλαβαν χώρα πολύ πριν από την εποχή του».
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=913310&lngDtrID=253
Καταγόμαστε όλοι από το Διάστημα, υποδεικνύει έρευνα σε μετεωρίτη
Μόρια που υπάρχουν στο γενετικό υλικό όλων των οργανισμών της Γης εντοπίστηκαν σε έναν μετεωρίτη που έπεσε στην Αυστραλία το 1969, ενισχύοντας τη θεωρία ότι οι βασικοί δομικοί λίθοι για την εμφάνιση της ζωής προήλθαν από το Διάστημα.
Ο διάσημος μετεωρίτης του Μέρκισον είναι γνωστό από παλαιότερες μελέτες ότι περιέχει οργανικές ουσίες όπως αμινοξέα, βασικά συστατικά των πρωτεϊνών. Διαπιστώνεται τώρα ότι περιέχει και δύο νουκλεοβάσεις, μόρια του DNA και του RNA.
«Γνωρίζουμε ότι μετεωρίτες σαν τον μετεωρίτη του Μέρκισον, τον οποίο αναλύσαμε, έφερναν στη Γη τους δομικούς λίθους της ζωής πριν από 3,8 έως 4,5 δισ. χρόνια πριν» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Ζίτα Μάρτινς του Imperial College στο Λονδίνο, επικεφαλής της ευρω-αμερικανικής ομάδας.
Πολλοί επιστήμονες παραμένουν δύσπιστοι όσον αφορά τα παλαιότερα ευρήματα στον μετεωρίτη του Μέρκισον, καθώς είναι πεπεισμένοι ότι ο βράχος από το διάστημα μολύνθηκε με οργανικές ουσίες κατά την πτώση της στο έδαφος.
Αυτή τη φορά οι ερευνητές είναι σχεδόν βέβαιοι για την εξωγήινη προέλευση των νουκλεοβάσεων, καθώς βρέθηκαν να περιέχουν άνθρακα-13, ένα σπάνιο ισότοπο που δεν μπορεί να σχηματίστηκε στη Γη.
Τα μόρια που ανίχνευσαν είναι η ουρακίλη, μία από τις βάσεις του RNA -από το οποίο μάλιστα πιστεύεται ότι προήλθαν οι πρώτες μορφές ζωής στη Γη- και η ξανθίνη, μια νουκλεοβάση που δεν περιέχεται στο ίδιο το RNA ή το DNA, αλλά εμπλέκεται σε χημικές διεργασίες των νουκλεϊκών οξέων.
Η μελέτη βασίστηκε στις μεθόδους της χρωματογραφίας αερίων και φασματομετρίας μάζας, τεχνολογίες που δεν ήταν διαθέσιμες σε παλαιότερες αναλύσεις του μετεωρίτη του Μέρκισον.
«Επειδή οι μετεωρίτες θεωρούνται απομεινάρια από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος, τα βασικά συστατικά της ζωής -συμπεριλαμβανομένων των νουκλεοβάσεων- θα μπορούσαν να είναι διαδεδομένα στο Σύμπαν» εκτίμησε ο Μαρκ Σέφτον, επίσης του Imperial College.
«Καθώς όλο και περισσότερα βασικά συστατικά της ζωής ανακαλύπτονται σε σώματα από το Διάστημα, η δυνατότητα εμφάνισης ζωής οπουδήποτε υπάρχει η κατάλληλη χημεία φαίνεται όλο και πιο πιθανή» είπε.
Η έρευνα δημοσιεύεται στο Earth Planetary Science Letters.
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=911095&lngDtrID=252
Καλώς ορίσατε
Καλώς ορίσατε στο ιστολόγιο, astro-nea. Σκοπός είναι η παροχή και παρουσίαση ειδήσεων και άρθρων σχετικά με την επιστήμη της αστρονομίας. Στόχος είναι η καθημερινή ανανέωση και ο εξελληνισμός όλων των καταχωρήσεων. Σχόλια και παρατηρήσεις είναι φυσικά ευπρόσδεκτα αλλά και απαραίτητα!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)